Op 22 november een gemiste oproep van de Opperuul.  Geen idee wat hij wilt.  Het zal wel gaan over de decoraties. We bellen morgen wel.

De dag erna, tijdens de voetbaltraining van onze dochter Nanoek, toch maar even terug gebeld.

De vraag kwam of we het prinsenpaar van de Nachuule zouden willen worden. Dit was iets wat we niet zagen aankomen omdat het al zo laat in het jaar was. Wij stonden blijkbaar als volgende op het lijstje. Hij heeft moeten schuiven omdat diegene die gevraagd was nu niet in de gelegenheid was om ja te zeggen.  Tuurlijk gaan we dit doen!

Alleen omdat het zo kort dag was kwam alles in een stroomverstelling terecht. Binnen 1 week  maakten wij de afspraak om te bespreken wat er allemaal bij komt kijken en of we dan definitief de beslissing zouden kunnen nemen. Ook werd besproken wat er zou gebeuren als, vanwege de corona maatregelen, geen carnaval gevierd zou kunnen gaan worden. Dan gaat het een heel lang jaar worden van zwijgen!

Het contract wordt op een hele speciale locatie getekend samen met de voorzitter.

 

 

We overleggen en gaan toch alles in gang zetten voor het geval het toch doorgang vindt in 2022.

De volgende ochtend om 10.00 uur staan we in Maaseik voor de steek, de veren en het kroontje.

In een recordtempo van ongeveer 22 minuten hebben we alles bij elkaar. Een mooie steek is uitgekozen evenals de veren en het kroontje.

Nadat alles is ingepakt en betaald gaan we een kop koffie drinken om de laatste zaken door te spreken.

Thuisgekomen moeten we aan de slag met het ontwerp van de medaille.  Een ontwerp wordt gemaakt en we gaan deze laten produceren. Aangezien de feestdagen voor de deur staan en nog steeds niet wetend wat er gaat gebeuren moet het binnen 4 dagen geregeld zijn. We laten er toch maar geen jaartal opzetten zodat het meegenomen kan worden naar volgend jaar.

Het blijft een onwerkelijke gedachte niet wetende wat er gaat komen.

Dan komt een paar dagen later toch het definitieve bericht dat het niet door zal gaan gezien de bevindingen rondom Covid. We zetten alles “on hold” en gaan door met plannen voor 2023.

 

Op 16 januari, de dag van de eigenlijke proclamatie, staan we toch met een raar gevoel op. Hoe anders had deze dag kunnen zijn? Geen “leef Nachuule en Nachuulinnekes”, het blijft stil.

Het grote zwijgen gaat door. Hoe graag hadden we het aan iedereen willen laten weten. Hoe graag hadden we dit willen vieren!

Tegen de tijd dat het carnaval werd en dat er toch steeds meer dingen rondom Corona werden versoepeld, kwamen toch de kriebels. In de wetenschap dat het toch anders dan anders zou worden besloten wij de regels niet af te wachten en boekten toch maar de wintersport.  Ten tijde van de geïmproviseerde optocht zaten wij met de carnavalsmuziek in de auto onderweg naar de sneeuw. Toch raar, je weet hoe anders het had kunnen zijn. Nog langer wachten, nieuwe c.q. plannen aanpassen. Het kan nu wel allemaal zoals wij het echt graag zouden willen.

 

Het jaar 2022 zal in het teken staan van bijzonderheden. Zo haalde onze dochter haar diploma, werden er trouwplannen gerealiseerd, vakantie geboekt, medailles aangevraagd.

Op 22 juni 2022 om 22.22 uur volgde er een nieuw bericht; of we op een nader te bepalen datum en tijd bij elkaar konden komen om, zoals het eigenlijk zou horen, ons nogmaals officieel te vragen als prinsenpaar van de Nachuule.

Op 11 juli volgde het gesprek. Uiteraard waren we nog steeds bereidt om deze taak te volbrengen. Na afloop van het gesprek volgen nieuwe data om aan het prinsen schap een vervolg te geven.

Wij gaan nu onze plannen doorpakken. Zo wordt het ontwerp van de medaille aangepast omdat wij nu wat meer tijd hebben om ons originele plan door te zetten. We gaan “out of the box” denken en zo wordt het idee geboren om een karikatuur  van ons te laten maken. Zo zetten we op een  hete zondag ergens eind juni de steek en het kroontje op en maken de foto in de woonkamer, met de korte broek onder het bovenste gedeelte van het kostuum.

Tijdens onze vakantie krijgen we de tekening binnen en deze is zo herkenbaar. We hebben hier erg om gelachen. Al denkend komen er nog meer ideeën binnen waar we mee aan de slag gaan.

 

Het is tijd om voor de volgende afspraak op 21 september ons levensverhaal op papier te zetten. Ook dit tovert weer een glimlach op ons gezicht. Er komen heel wat herinneringen voorbij, wat ga je gebruiken wat niet. We schrijven op wat voor ons belangrijk is en geven dit af zodat hij dit kan gebruiken tijdens het uitroepen. Ook wordt de volgende afspraak doorgeven, hier moeten de we de proclamatie inleveren. Dit blijkt toch een lastig klusje te zijn maar ook dit is klaar.

Op 2 november leveren wij deze in en dan laat de Opperuul ons zien aan de hand van de door ons aangeleverde verhaal, een aantal hints zien. Zelf hadden wij deze niet beter kunnen bedenken en zaten zelf met grote ogen elkaar aan te kijken!

Op 11-11-2022 om 11.11 uur is het dan zover. Na 33 jaar samen te zijn besluiten wij om elkaar toch nog het jaarwoord te geven. Dit is voor ons een heel speciale dag geworden. We hebben zelfs L1 gehaald!

 

                                 

 

De volgende afspraak is het maken van de officiële prinsenfoto. Het pak hangt klaar, de steek past, het kroontje glimt, alles is klaar. Nu wordt het “echt”.

Op een laat tijdstip begin december gaan we naar de afgesproken fotograaf. Het is donker en koud buiten maar toch hebben wij het warm. Alles wordt nu echt, de prinsencape en de scepter maken het compleet.

 

Daar staan we dan, een beetje onwennig, vol kriebel voor de camera. Er worden een paar mooie foto’s gemaakt die enkele dagen later in ons postvak verschijnen. De keuze is gemaakt en wordt doorgegeven. Het gaat er steeds meer op aan maar eerst gaan we nog op vakantie in de wetenschap dat bij  thuiskomt er nog maar een week te gaan is.

Thuis moet het een ander nog gebeuren, muurtje slopen, verven, vloerbedekking leggen, bar maken, bier regelen en niet te vergeten, onze ouders inlichten. We besluiten om dit met een ingelijste foto met de bijbehorende confetti te geven op 01 januari.  Ze waren blij verrast!

De laatste afspraak voor de proclamatie vindt plaats. Hier worden de details doorgenomen, openingsdans doorgegeven en de laatste zaken geregeld. Wat gaat het snel nu! Komen we vanuit de zaal, komen wij vanachter de bühne? Ook dit wordt besloten. Wij besluiten om vanachter de bühne te komen alleen blijkt het lastig omdat wij altijd in de zaal zijn. Gelukkig bleek op 08 januari ook mijn nicht en haar man, als prinsenpaar van Merkelbeek, de receptie op die dag te hebben. Komt dat mooi uit. Wij spreken af dat we het aftreden van Judith en Lars af te wachten en daarna even te gaan. Als de planning het had toegelaten, waren we zeker daar geweest, maar zijn nu samen met mijn zus en haar man, toch maar even naar huis gegaan.

Het laatste uur voor de proclamatie is leuk! We kijken samen even terug naar de afgelopen periode en realiseren dat het nu toch echt gaat gebeuren. We worden opgevangen zodat we ons kunnen omkleden.

We worden achter de skihut gezet en horen hoe de Opperuul de introductie inzet. De hints volgen elkaar op en wij tellen ze af. Na de laatste hint volgt er nog een kort verhaal, de kriebels komen! “Ik houd jullie niet langer in spanning, hier zijn ze dan Prins Raphael 1^e en Prinses Nathalie 1^e van CV de Nachuule!

 

 

Super, gaaf, sjiek, vol trots, staan we daar! Door de cape, de scepter, de steek en het kroontje staan we daar als prinsenpaar. Wow! De proclamatie wordt voorgelezen en dan kunnen wij onze eigen medailles uitreiken aan ieder die ons lief is. Het is overweldigend. Hier zien we ook voor de eerste keer ons jeugdprinsenpaar, jeugdprins Desse 1^e en jeugdprinses Amber 2^e. Hoe gaaf is dit! De openingsdans is een super ervaring, gehuld in serpentine en met iedereen om ons heen. Dan besef je pas hoe bijzonder dit is.

 

 

Het is het begin van een unieke ervaring, na lang wachten en koesteren!

Wow, wat was dat gaaf! Na een dag vol emoties, werden wij maandag wakker, volop nagenietend wat er de afgelopen 24 uur was gebeurd.

Zoveel leuke, lieve reacties op whats app, facebook en Instagram, dat doet je goed!

Maar dan gaat het pas beginnen, thuis de boel opruimen, naar je werk gaan en uitkijken naar datgene wat komen gaat. We gaan op de maandagavond, samen met ons jeugdprinsenpaar Desse en Amber naar de fotograaf om de gezamenlijke foto te maken. Nu hoeven we geen verstoppertje te spelen, we mogen nu in tenue naar buiten met steek, veren, scepter en kroontje.  Nadat we samen bij de fotograaf zijn aangekomen worden de eerste foto´s genomen, een beetje onwennig in het begin, maar uiteindelijk zijn er een aantal foto´s genomen waar we een paar dagen later de keuze maken welke foto er op de poster komt.

 

Zaterdag 14 januari staat onze eerste activiteit als prinsenpaar op het programma. Een stormachtig begin van het seizoen. Door regen en heel veel wind gaan we op pad met ons jeugdprinsenpaar, de voorzitter en de Opperuul om de posters en het programma uit te delen aan de sponsoren van de Nachuule. We worden overal hartelijk ontvangen, de koffie en de Schrobbeler deden de inwendige mens verwarmen. Een paar paraplu’s later zijn alle posters rondgebracht. Helaas hebben wij ze niet bij ieder persoonlijk kunnen afgeven.

Bij thuiskomt wachtte er een super verrassing van onze dochters en vriendengroep. Zij hadden ons huis versierd door weer en wind. Een geweldige banner, licht, raamstickers, aan alles hadden zij gedacht. Dank je wel  Alieka, Nanoek, Brenda, William, Judith, Lars, Conner, Kevin, Desiree, Jeroen, Alexander, Fabienne, Lei, Mariette en Maud en Niels die er helaas niet bij konden zijn.

 

 

’s  Avonds zijn wij met CV de Nachuule naar de gala avond van de CV de Veldkretsers geweest. Dit was een super geslaagde avond met diverse artiesten. Een super afsluiter van een coverband uit Keulen, de Dröpkes.  Bij thuiskomst stond de volgende verrassing alweer klaar. Mijn auto, die ik nog geen 24 uur in mijn bezit had, hadden zij omgetoverd tot prinsenauto compleet met bestickering. Waarvoor dank!

 

Na een korte nacht, wachtte ons de Minor Stoande. Om 10.15 uur stonden we alweer paraat om een super gezellige dag tegenmoet te gaan met diverse artiesten. En gezellig was het,  super om te zien hoe mensen weer genoten van een gezellig samenzijn.  Een klein probleem was er wel, Raphael was ook nog steeds prins van de Minor maar ook hier werd een mouw aangepast. In goed overleg was hij voor een paar uur toch de prins van de Minor. Later heeft hij de middag  als prins van Nachuule afgesloten.

 

Al met al was het al een super week. Op naar het volgende.

Na een supergaaf weekend is het weer tijd voor een nieuwe week waarin weer bijzondere activiteiten op het programma staan zowel privé als met CV de Nachuule.

 

Nadat maandag weer alles opgeruimd is, is het dinsdag weer tijd voor een feestje waar ik lang naar uitgekeken heb “veer moge weer“ naar een dameszitting in het Duitse Vettweiss waar een aantal bekende artiesten uit Keulen, waaronder Brings hun opwachting maken. Het programma start in de middag om 15.00 uur. Onder het motto gewoon omdat het kan!

 

Donderdag stond wederom een super leuke avond op het programma. Nadat we weer een dag gewerkt hadden, snel een hapje gegeten te hebben, werd het tijd om naar Wijnandsrade te gaan waar we een superavond mochten bijwonen bij Ut Tiende Riek, een avond met en door bijzondere mensen en met de medewerking van diverse artiesten. Nadat er afscheid werd genomen van een geweldige prinses, Demi, werd het tijd om een nieuwe prins of prinses uit te roepen. De eer viel deze keer aan Erik Gerards uit Nuth. Prins Erik 1e, van harte gefeliciteerd namens ons. Na diverse polonaises werd het dan toch tijd om afscheid te nemen van deze bijzondere avond.

 

 

Zaterdag zijn we met CV de Nachuule naar de jubileum receptie van c.s. de Mirlithophile in Valkenburg geweest waarna we door zijn gegaan naar de receptie van CV Blauw-Wit Mariarade.

 

 

Dit was bijzonder leuk omdat wij ook veel mensen in Hoensbroek kennen en die ook op deze receptie waren. Er waren mooie woorden voor ons van Ferdy Vroomen, welke wij enorm hebben gewaardeerd. En voor de insiders, de dubbel D houden we erin!

 

Op zondag stond de jeugdgala op de agenda. Alvorens wij hiervan konden genieten zijn we naar de jubileum receptie van de Droepnaze in Vaesrade geweest. Ondanks dat het al erg druk was op de receptie kregen wij de mogelijkheid om als 1^e vereniging de receptie, achter de Schutterij, te openen. Na diverse ordes te hebben uitgedeeld, beter gezegd opgespeld en medailles te hebben overhandigd zijn we terug gegaan naar Nuth waar voor ons jeugdprinsenpaar Desse 1^e en Amber 2^e en voor de aanwezige jeugd de jeugdgala van start ging. Super om te zien dat er zoveel jeugd ook weer een plekje binnen de vereniging hebben gevonden als lid van de jeugd- en tienerraad.

 

Na een middag met diverse leuke optredens werd deze afgesloten met DJ Energy die de zaal hulde in confetti. Wat volgde was een confettiregen. Enorme hoeveelheden confetti zijn overal en nergens terecht gekomen. Details besparen we maar. Al met al een super geslaagde middag waarvan wij en ik weet zeker Desse en Amber, enorm van genoten hebben.

 

 

Zaterdag stonden 2 recepties op het programma van de Bistrojanen en de Beumerwalders. Beide recepties werden waargenomen door Rob omdat er een aantal Nachuule geveld waren. Rob deed het uitermate goed. Door de drukbezochte receptie van de Beumerwalders was de entree een beetje apart. Via de keuken vonden wij een plekje in de zaal.

 

 

Na de receptie zijn we naar ons thuis gegaan om daar samen een huisversierdersfeestje te vieren samen met onze dochters, zus, zwager en vrienden. Zij hebben een speciaal woord van dank meer dan verdiend!

Het werd een gezellig feestje tot in de late uurtjes met vlammende drankjes en met een hoog “mij morgen niet bellen” gehalte!

 

 

Zondag stond in het teken van opruimen en dan besef je ook dat je al op de helft zit. Wat gaat het snel maar wat is het gaaf, wat is het sjiek!

Op naar volgend weekend!

Weer een nieuwe week, week 4 al weer. Wat gaat het snel maar we blijven zeggen “wat is dit gaaf”!

Vrijdag gaat Raphael samen met onze dochters gezamenlijk met een groot gedeelte van de Nachuule het LVK kijken, zelf ben ik met mijn zus naar Venray om live het LVK te kijken.

Op zaterdag staat de jubileum receptie van de Taarbreuk op het programma. Deze receptie werd door verschillende verenigingen bezocht.  De medaille werd opgehangen bij de prins en kleinordes  werden bij de jubilarissen opgespeld. Het wordt steeds makkelijker. Gelukkig.

Op zondag stond onze eigen receptie op het programma. Rond de middag werden we door de vereniging opgehaald. Wat een mooie groep mensen bij elkaar die ons ontvangen met een applaus om vervolgens samen Amber door de straten te gaan om Desse op te halen. Kippenvelmomentjes!

 

         

 

Als we aankomen bij het trefcentrum is het al aardig druk binnen. Om 14.11 uur begint onze receptie. Het is een komen en gaan van familie, vrienden en verenigingen. Super gaaf om te zien dat mensen zich de moeite nemen met een cadeautje, kaart, heel veel drank of een persoonlijk verhaaltje, onze receptie bezoeken.

Ook een speciaal woord van dank aan onze vrienden die zich de moeite hebben genomen om met 2 volle kruiwagens met stro en cadeautjes naar onze receptie te komen.  De schapen moesten even wachten op hun portie stro!

Na alle mooie woorden, felicitaties in welke vorm dan ook, kwam een einde aan onze officiële receptie om  vervolgens  nog door je eigen vereniging in het zonnetje te worden gezet met een geweldig, persoonlijk lied om vervolgens nog te worden overladen met felicitaties.

Nadat alle cadeautjes zijn in geladen is het tijd om naar ons huis te gaan om daar nog een drankje of wat te doen. Tijdens deze gezellige avond werden we verrast met een optreden van Patrick Pesch en Toeter Thijs (met alpenhoorn van 4 meter), waarvoor een groot dank je wel aan diegene die dit geregeld hadden.

 

 

Al met al een super weekend, eentje met een gouden randje!

WOW, WOW, WOW, wat een supergaaf weekend hebben we achter de rug!

Een weekend dat volstond met activiteiten met ieder zijn eigen charme. Vrijdag zijn we naar Joe’s Place  geweest voor een ouderwetse carnavalsavond met live muziek en een tintje cowboy.

Zaterdagochtend werden we alweer vroeg opgehaald omdat de Parkstad prinsenfoto op het programma stond. Veel prinsen en prinsessen verzamelden zich in het Cultuurhuis voor dit evenement. Even nog snel een foto maken met mijn nichtje Nicole en haar man Selim voordat we naar het podium moesten. Nadat iedereen op zijn plek stond, wat heel veel geschuif met zich meebracht, werd de foto genomen die ergens deze week in de krant zal verschijnen.

 

 

Na tussendoor nog wat huishoudelijke taken te hebben verricht zijn we zaterdagmiddag  naar de 40+ zitting in Hulsberg geweest waar diverse artiesten hun opwachting maakten, zoals Paul en Leo, de Geliende, Marjolein Heiljtjes . Het werd een gezellige middag waar de nodige polonaises gelopen werden.

 

 

Zaterdagavond stond een eigen activiteit op het programma. Nadat we eerst waren gaan uiteten, zijn we met onze dochters naar de carnavalsavond van FC Hoensbroek geweest waar het druk en gezellig was.

Na een korte nacht stond op zondag de Heilige mis op het programma. Om 09.00 uur werden we opgehaald.  Om half tien startte de mis. Het was een interactieve mis, met livestream waarin wij beiden, samen met het jeugdprinsenpaar, een woordje gesproken hebben.

 

 

Na de mis waren wij uitgenodigd voor de brunch, geregeld door de ouders van het jeugdprinsenpaar. Deze was super goed geregeld waarvoor nogmaals dank je wel!

Na thuis een uurtje met de voetjes hoog gelegen te hebben volgde de Gala. Dit was een van de hoogtepunten van deze carnavalsperiode. Wat was het super om te zien dat iedereen genoot. Er waren diverse optredens waaronder een superleuke buut van de platvoetindiaan, Marleen Rutten, Ziesjoem, Beppie en La Bamba. Supergaaf om de polonaises door te lopen vol enthousiaste mensen.

 

 

 

 

Weer een weekend met gouden randje!

En dan is de laatste week aangebroken en wat voor een week!

Na 2 dagen te hebben gewerkt is het tijd voor verlof. Op woensdagmiddag staan er 2 activiteiten op het programma. We worden als eerste verwacht bij de seniorenmiddag van Cicero in het Trefcentrum waar we ontvangen werden met koffie en een nonnevot. Nadat we een orde hebben mogen ontvangen van Prinses Mia van Cicero hebben we nog 2 polonaises gelopen om vervolgens weer te moeten vertrekken omdat we verwacht werden in Op den Toren, het verzorgingscentrum. Hier was de carnavalsmiddag voor de bewoners al volop bezig. Ook hier werd een prinsenpaar uitgeroepen, Prins Huub en Prinses Mini. Na de uitwisseling van de medailles werden ook hier nog een paar polonaises gelopen.

Donderdag stond een dag voor onszelf gepland, deze staat al jaren geblokkeerd in onze agenda. Op naar Keulen voor de opening van de carnaval. Het was een superleuke, gezellige dag met lieve  vrienden. Om 08.00 uur stond de bus klaar vanuit Hoensbroek. Gelukkig is het op een paar druppels regen droog gebleven. Moe maar voldaan kwam ook aan deze dag een einde.

 

 

Op vrijdagochtend stond vanaf 08.30 uur de Bolster op het programma.  We werden ontvangen in de gymzaal waar de jeugdraad, samen Prins Cas en Prinses Peggy klaar stonden op het podium. Na het uitdelen van de medailles zijn we doorgelopen naar de kleinsten van de school. Tijdens de bezoekjes aan groepen 1 en 2 werden vanuit de school donuts uitgedeeld aan alle kinderen en de juffen. Na wat vragen beantwoord te hebben en een klassenpolonaise werd het tijd om de school tijdelijk te verlaten voor een bezoek aan de Blauw Sjuut in Oirsbeek. Om 10.30 uur werden we daar verwacht. Bij binnenkomst werden we voorzien van een hapje en een drankje. Nadat de Blauw Sjuut gearriveerd was werden de hoog lustigheden naar voren geroepen om de orde van de Blauw Sjuut in ontvangst te nemen. Na dit bezoek volgde een korte lunch om vervolgens weer in de middag aan te sluiten bij de bovenbouw op de Bolster. Dit was een warme, hectische, drukke middag. Hierna hadden een paar uur de tijd thuis om ons op te maken voor het avondprogramma.

 

 

De avond begon met de sleuteloverdracht in Vaesrade, dit was leuk opgezet met een drankje bij binnenkomst en datgene wat daar nog op volgde. Na een korte speech van de burgemeester werden om de beurt de verenigingen naar voren geroepen om de sleutel in ontvangst te nemen, de jeugd was als eerste aan de beurt.

 

 

Nadat ook wij de sleutel in ontvangst hebben mogen nemen werd het tijd om terug te gaan naar Nuth waar de carnavalsavond van de Minor op het programma stond. De jeugdprinses (Roosmarijn) en jeugdprins (Casper), waren eerder op de avond al uitgeroepen, helaas konden wij hier niet bij zijn. Nadat wij als vereniging binnen waren, werd het tijd voor het uitroepen van de prins van de Minor. Tot grote verbazing en hilariteit werd ons raad van Elf lid en vader van Casper, Michael, uitgeroepen als prins. Het werd een gezellige avond, tot in de late uurtjes.

Op zaterdag stond eigenlijk in de ochtend het traditionele ziekenbezoek op het programma, helaas is deze door de AGV niet door kunnen gaan. In de middag stond de Wissel op het programma. Hier werden we uitermate gastvrij ontvangen door de aanwezige bewoners en personeel in de huiskamer. Na wat verteld te hebben, wat gedronken te hebben, hebben we ook hier afgesloten met een polonaise rondom de eettafel en het bankstel.

In de avond stond onze laatste receptie te wachten bij onze vrienden van de Veldkretsers. Dan schiet er toch een momentje door je heen dat het al bijna voorbij is. Het werd een gezellige avond.

En dan de zondag. Zeg maar ZONDAG! Het is zo ver, alles staat vandaag in het teken van de optocht door de straten van Nuth. Rond 13.15 uur zien we Desse langsrijden, boven op de jeugdprinsenwagen. De sfeer zit er al goed in. Dit betekend dat het voor ons ook niet meer lang kan duren. Een paar minuten later arriveert de raad van Elf boven op onze prinsenwagen. Hoe gaaf is dit! Na, alweer een hartelijk ontvangst, is het tijd om naar boven te klimmen. Boven aangekomen werden we omsloten door dozen met snoepgoed en zakken popcorn en chips. We worden even weer klein!

De voorpret richting de opstelling is al super gaaf en dat moet de optocht nog gaan beginnen.

 

             

 

Bij de opstelling aangekomen begint het toch stilaan te kriebelen. Desse en Amber staan schuin tegenover ons en we hebben contact. Hoe groot kan een glimlach zijn!

De optocht gaat van start en hele mooie groepen, groot en klein, einzelgängers, duo’s, trekken aan ons voorbij. Wat het super bijzonder heeft gemaakt voor ons, is de groep van onze dochters, familie en vrienden die een geweldige skihut hadden gebouwd en zeker ook aan mijn zus Brenda, die toch na heel wat jaren samen, alleen de optocht heeft gelopen.

 

 

Nadat iedereen is gepasseerd wordt het tijd voor ons om te vertrekken. Hoe gaaf is dit! Je word echt weer 8 jaar oud en je geniet van elke seconde. Je krijgt spierpijn van alle dozen te tillen en van het gooien. Maar dat is het dubbel en dwars waard. Super om te zien dat er toch veel mensen langs de kant stonden om deze optocht te kijken.

In de Donatusstraat stonden Desse en Amber te wachten om voor ons de laatste meters te maken richting het Trefcentrum. Samen worden we door alle optochtdeelnemers onthaald.

De laatste snoep wordt uitgegooid en dan is het tijd voor een fotomomentje samen met Desse en Amber. Dan merk je ook pas hoeveel energie dit kost. Maar nogmaals, supergaaf.

 

 

Onze vrienden stonden klaar om ons te ontvangen. Na een paar minuten werd het tijd om naar binnen te gaan en om ons om te kleden. Na een glas cola en de nodige indrukken was het tijd voor de prijsuitreiking. Na het uitdelen van de diverse prijzen werd het tijd om de zaal in te gaan, samen met de dikke trom, om samen carnaval te vieren.

 

 

Na een super lange, enerverende daag/avond, werd het toch om middernacht tijd om naar huis te gaan. Na een drankje of twee zochten we ons bed op. Wat een indrukken!

Op maandag hadden we wat extra tijd in de ochtend alvorens we werden opgehaald voor de kinderoptocht. Net te vroeg stonden we op de parkeerplaats, het was toch aanzienlijk frisser dan de zondag. Om 14.30 uur vertrok de kinderoptocht richting het Trefcentrum. Hoe leuk zou het zijn als de kinderen die nu stonden te kijken, zich deden aansluiten in de rij om vervolgens samen naar het kindercarnaval te gaan. Het werd een gezellige middag die we om 18.00 uur hebben afgesloten met een gezamenlijk eten. De avond werd voortgezet bij Gitek, het werd een gezellige avond met een ietwat abrupt einde.

We zijn met een aantal nog naar ons huis gegaan voor een hapje en een drankje. Ook hier was de haan bijna eerder wakker.

Dinsdag was een dag waar we niets hadden gepland. In de avond, wat onze laatste zou zijn, stond de afsluiting op het programma bij Gitek. Het werd een gezellige avond met veel emoties, de lach en de traan waren beide aanwezig. Zeker toen het tijd werd om afscheid te nemen van onze kanjers Desse en Amber. Het was super om te zien wat een belevenis het voor die twee is geweest. Ik kon het in ieder geval niet droog houden.

Na een paar laatste nummers werd het tijd om ook afscheid te nemen. Dit gaat je niet in de koude kleren zitten, zeker niet als je dochters, zus, schoonzus, zwagers en vrienden er allemaal staan en die dit ook vanaf het begin af aan hebben beleefd.  Nogmaals een super dank jullie wel!

En dan slaat de klok 0.00 uur en dan zit carnaval 2023 er officieel op. Na een dankwoordje gesproken te hebben is het dan toch tijd om de zaal te verlaten. Afgesproken is dat ik Amber naar buiten draag en Raphael Desse. Een bijzondere belevenis om dit samen te doen. Buiten aangekomen staan alle carnavalsvierders op de parkeerplaats om te kijken hoe de Uul wordt opgelaten. Na het loshalen van de knoop en de Uul het luchtruim kiest, is het toch echt gedaan! Super gaaf, super sjiek, super vet, wow!

 

 

Op Aswoensdag moeten we de sleutel gaan inleveren in het Gemeentehuis van Schinnen. Hier treffen wel alle verenigingen van Beekdealen in normale kleding. Na een laatste handtekening is het dan toch echt gedaan.

 

 

Wat ons rest zijn de herinneringen, de foto´s en video´s. Nogmaals een super dank je wel aan allen die dit voor ons op de een of andere manier tot iets onvergetelijks hebben gemaakt.

Liefs Raphael en Nathalie